Research

Physical Internet (PI) is een vervoersmodel dat uitgaat van volledig verbonden en open netwerken van logistieke diensten. Naar analogie van het versturen van e-mails (waarvan brokjes steeds langs de op dat moment optimale route naar de ontvanger verzonden worden), komen delen van fysieke ladingen via diverse routes op het juiste moment op de juiste plek terecht.
Is dit een werkbaar model? Kunnen we delen van de containerlading verdelen over vervoersmodaliteiten, op basis van beschikbare capaciteit en behoeften van de klant (zoals snelheid, prijs, duurzaamheid)?
Onderzoeksvragen in het project PI zijn: Hoe zou dat fysiek-internet-model kunnen werken, wat zijn dan de consequenties van deze manier van werken en wat zijn de gevolgen voor Rotterdam?
Daarbij worden scenario’s verkend, bijvoorbeeld: hoe realistisch haalbaar is de toepassing van het model bij toenemend protectionisme.

In het project Zelforganisatie in de logistiek wordt gekeken hoe die zelforganisatie er uit zou  kunnen zien, en wat bij verschillende uitwerkingen de effecten zullen zijn, denk bijvoorbeeld aan centrale versus decentrale aansturing (wie krijgt voorrang, escalatieniveaus). Diverse modellen en scenario’s worden uitgewerkt en doorberekeningen worden gemaakt om te zien welke varianten besparingen opleveren of bijvoorbeeld juist meer vervoersbewegingen veroorzaken. Ook wordt er op kleine schaal getest hoe het kan werken in de praktijk.

Opportunities

• Lagere vervoerskosten, hogere betrouwbaarheid.
• Minder CO2-uitstoot door vermindering van transportkilometers en ruimere mogelijkheid te kiezen voor duurzamere vervoersopties.

Challenges

Zolang het nog om concepten gaat, is de feitelijke werking ervan niet te meten, niet aan te tonen. Er is nog veel onzekerheid en dat maakt concretisering moeilijk.

Partners

Groningen Seaports, Havenbedrijf Rotterdam, NWO, Rijksuniversiteit Groningen, TU Delft.